Na een dienstverband van bijna veertig jaar heb ik op 16 april afscheid genomen van de Radboud Universiteit omdat ik enkele dagen daarvoor de aow-gerechtigde leeftijd had bereikt. Voorlopig blijf ik echter via een gepensioneerdenaanstelling (0-urencontract) verbonden aan de Radboud Universiteit, met name de Sectie geografie, planologie en milieu van de Faculteit der Managementwetenschappen. Ik zal op mijn vakgebied populair-wetenschappelijke artikelen blijven schrijven, alleen of samen met studenten of collega’s. Verder zal ik studenten en medewerkers blijven coachen en begeleiden bij het schrijven van dit soort artikelen. Ook blijf ik actief redactielid van het vakblad Geografie
Mijn afscheid bestond, behalve uit een borrel en een buffet, ook uit een kort symposium getiteld ‘Weg uit de publicatieparadox’. Het vond plaats in Eetcafé BUUR, want in het oude Griekenland was een symposium een eet- en drankfestijn met een vrolijke conversatie of een serieuze discussie over een bepaald onderwerp. Dat onderwerp was in dit geval de universitaire publicatiecultuur waarin medewerkers afgerekend worden op wetenschappelijke artikelen in internationale Engelstalige journals met een hoge impact-factor en populair-wetenschappelijke artikelen in Nederlandstalige tijdschriften niet meetellen. De eerste categorie wordt weinig gelezen maar geldt officieel als publicatie, de tweede categorie wordt veel meer gelezen maar geldt niet als publicatie. Dat is de publicatieparadox. Op het symposium heb ik zelf een pleidooi gehouden voor meer waardering voor populair-wetenschappelijk schrijven in het Nederlands en het delen van kennis met niet-vakgenoten en leken. Filosoof en Denker des vaderlands René ten Bos borduurde daarop voort op basis van zijn laatste boek ‘Het volk in de grot’; hij daagde academici (die de pretentie hebben dat ze de waarheid/werkelijkheid buiten de grot kennen i.t.t. het algemene publiek dat het met de schaduwen daarvan moet doen) uit hun ivoren toren te komen en technieken uit de literatuur en vertelkunst te gebruiken om hun kennis en inzichten te verspreiden. Na deze twee inleidingen leidde Ad van Hout een levendige discussie. In grote lijnen vinden de meesten dat er een te eenzijdige nadruk ligt op Engelstalige academische publicaties en dat er meer waardering moet komen voor andersoortige publicaties. Maar anderzijds: schrijven doe je niet zozeer voor anderen als wel voor je zelf (om zaken helder te krijgen). En het is helemaal niet erg dat veel academische publicaties door weinigen of niemand gelezen worden; er worden ook heel veel voetbalwedstrijden gespeeld, terwijl maar een fractie daarvan de moeite van het bekijken waard is.
Foto’s Rob Gerritsen
Recent Comments